Sevgililer Gününüz Kutlu Olsun

Size kendimi tanıtayım. Benim ismim Valentine. Çok çok yıllar önce, üçüncü yüzyılda Roma da yaşadım. O zamanlar Roma Claudius isiimli bir imparator tarafından yönetiliyordu. Claudius’u hiç sevmezdim. Sadece ben değil bir çok insan onu sevmezdi.

Claudius ülkedeki bütün erkeklerin katılmasını istediği büyük bir ordu kurmak istedi. Erkekler ise savaşmak istemedi. Eşlerini ve çocuklarını yalnız bırakmak istemedikleri için bir çoğu orduya yazılmadı. Bu Claudius’u çok kızdırdı. Peki ne oldu? Claudius’un aklına çılgın bir fikir geldi. Erkekler evlenmezse orduya katılmaları için bir sebeb kalmayacağını düşündü. Ve sonunda Claudius erkeklerin evlenmesini yasakladı. Gençler bu kanunun zalimce olduğunu düşündüler. Ben de bunun akla hayale sığmaz olduğu düşüncesindeydim. Karar verdim. Bu kanuna kesinlikle uymayacaktım.

Size papaz olduğumdan bahsetmiş miydim? En çok hoşlandığım şey çiftleri evlendirmekti. Hatta imparator Claudius bu kanunu çıkarttıktan sonra bile çiftleri evlendirmeye devam ettim. Tabii gizli olarak. Tören çok heyecan vericiydi. Ufak bir odada mum ışığı altında sadece gelin, damat ve benim olduğumu düşünün. Dışarda askerlerin ayak seslerine kulak kabartarak fısıltıyla seromoninin sözlerini telaffuz ettiğimizi düşünebiliyor musunuz?

Bir gece dışarda ayak sesleri işittik. Korkutucuydu. Allah’a şükür evlendirdiğim çift zamanında kaçmayı becerebildi. Beni yakalayıp hapse attılar ve cezamın ölüm olduğunu söylediler. Buna rağmen neşeli olmağa devam ettim. Ama neden biliyor musunuz? Bir çok genç beni hapishanede ziyaret etti. Üstüme çiçekler attılar, cama sevgi sözcükleri yapıştırdılar. Onların da benim gibi sevginin gücüne inandıklarını bilmemi istediler.

Beni ziyaret edenlerden biri hapisane muhafızlarının birinin kızıydı. Babası beni hücremde ziyaret etmesi için kızına izin vermişti. Bazı zaman oturup saatlerce sohbet ederdik. Benim moralimi yüksek tutmağa çalışırdı. Beni öldürecekleri gün bu kıza arkadaşlığından ve fedakarlığından çok mutlu olduğumu belirten bir not bıraktım. Notun altına şunu ekledim: “Valantine’den sevgilerle”.

İnancım odur ki bu nottan sonra, Sevgililer Gününde (Valentine’s Day) insanların aralarında ki sevgi mesajları bir gelenek haline geldi. Bıraktığım notu yazdığım tarih öldüğüm gün olan Milattan Sonra 269 yılının 14 Şubat’ı idi. Her yılın 14 Şubat’ı artık Sevgililer Günü olarak kutlanmakta. Fakat daha önemlisi insanların İmparator Claudius’un sevginin önünde durmağa çalışıp bunu yapamadığını hatırlayıp, kıs kıs gülmeleridir. Çünkü bilirler ki sevgi hiç bir zaman yenilemez.

Size en önemli öğüdümdür. Sevmek için illa sevdiğinizden bir hareket beklemeyin. Önce siz ona sevdiğinizi söyleyin. Unutmayın sevgi eylem gerektirir.

Saint Valentine